Batı Avrupa'da Kavimler Göçü'nün çalkantılı dönemine Hıristiyanlığın yaygınlaşması eşlik etti. 500'lerde italyan St. Benedict bir keşiş topluluğu kurdu. Bu keşişler hayatlarını Hıristiyanlığa adıyorlardı. Benedictine Kuralları olarak anılan bir dizi kati ilkeye göre yaşamlarını düzenlemekteydiler. 6. yüzyılın başlarında, önceki yüzyılda St. Patrik'in gösterdiği candan misyoner çabanın neticesinde irlanda'nın büyük bölümü Hıristiyanlaşmıştı. 7. yüzyılın sonlarına doğru Hıristiyanlık Britanya'da yaygınlaşmaya başladı. Bu süreçte Papa Büyük Gregory'nin emriyle St. Augustine'in Canterbury'e gelişi, St. Colomba'nın iskoçya'ya gitmesi ve Galler'deki St. David önemli bir rol oynamıştı.
Keşişler daha sonra Galya ve Almanya'ya gitmeye başladılar. Halen kendi pagan tanrılarına tapmakta olan yerlileri adım adım Hıristiyanlaştırdılar. Yeni kurulan manastırlar önemli bilgi ve zanaat merkezleri haline geldi. Buralarda gençleri eğittiler. Antik Yunan ve Latin metinlerini kopyalayıp muhafaza ettiler. Güzel el yazmaları, altın ve gümüşten çeşitli süs eşyaları ürettiler. Çevredeki toprağı ektiler. Gezginler için barınaklar inşa ettiler. Hastalara baktılar. Keşişler aynı zamanda Frankların krallığındaki Hıristiyan liderlere danışmanlık yaptılar. Krallık Batı ve Orta Avrupa'da (En geniş sınırlarına Şarlman döneminde ulaştı) yayıldıkça Hıristiyanlığın gücü de artıyordu.
M. S. 800'lerde Avrupa çoğunlukla Hıristiyan krallar tarafından yönetilmeye başlanmıştı. Büyük ölçüde Bizans Kilisesi tarafından yönlendirilen misyoner faaliyet Orta ve Doğu Avrupa'da yoğunlaşmıştı. 9. yüzyılda Slav halklarının Hıristiyanlaştırılması ve dinin 980 yılının sonlarına doğru Rusya'ya doğru yayılması amaçlanıyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder