Birleşmiş Japonya

 11. yüzyıldan itibaren Japonlar "şogun" adıyla anılan askeri liderler tarafından yönetilmişlerdi (Bu kelime "büyük general" anlamına geliyordu). şogunlar kanunu ve düzeni sağlamak, geniş toprakları yönetmek için samuray adı verilen savaş lordlarının gücünden yararlanmaktaydılar.

1500'lerde Ashikaga   şogunluğu çöktü. Japonya iç savaş yaşamaya başladı.  Büyük  lordlar  olan  "Daimyolar"  güç  için  birbirleriyle savaşmaya başladılar. 1543 yılında Portekiz tüccarları ve Cizvit misyonerleri ülkeye geldiler. Japonya ve Batı arasında ilk kez kültürel ve ticari ilişkiler kurulmuş oluyordu. Japon yöneticileri Batılıları oldukça iyi karşılamışlar, Avrupalıların teknolojisinden ve silahlarından etkilenmişlerdi. Büyük bir daimyo olan Oda Nobunaga bu silahları diğer daimyolar üzerinde hakimiyet kurmak için kullandı. 1568 yılında başkent Kyoto'yu ele geçirdi ve 1573 yılında son Ashikaga şogunu'nu alaşağı etti. Gücü eline geçiren Nobunaga askeri güçleri modernleştirdi. Yolları onardı ve tekelleri  yasaklayarak ticareti ve iş hayatını destekledi. Bu yaptıklarına karşın Japonya'da zalim bir insan olarak anımsanmaktadır. Zira kendisine muhalefet eden Budist savaşçı-keşişlerin katledilmesi emrini vermiştir.

Nobunaga ' nın 1582 yılında intihar etmeye zorlanması (bir asi lordun saldırısı sırasında) generali Toyotomi Hideyoşi'nin gücü eline almasına imkan verdi. 1590 yılında Hideyoşi gücünü artırmış ve Japonya'nın geniş bölgelerini birleştirmişti.  iki kez  Kore'yi işgal ettiyse de orduları Kore ve çin güçleri tarafından geri püskürtüldü. Hideyoşi aynı zamanda geride bıraktığı kültürel mirasla da anımsanmaktadır. Sadece samurayların silah taşıyabileceğine ilişkin buyruğu da bunlardan birisidir. iş ve politika konuşmanın  bir aracı olarak Japon çay seremonilerini yaygınlaştırmıştır.

Hideyoşi' nin 1598 yılındaki  ölümünden  sonra Tokugawa Ie yasu, Sekigahara Savaşı'nı kazandı ve 1603 yılında  kendisini şogun  ilan etti. Günümüzde adı Tokyo olan Edo'da Tokugawa şogunlugu'nu kurdu. Edo Dönemi olarak bilinen bu çağ 1868 yılındaki Meiji Restorasyonu'na kadar devam etti. 1639 yılında az sayıdaki Flemenk'in dışındaki bütün Avrupalılar ülkeden sürüldüler. Japonların  ülkeden  ayrılmaları yasaklandı.  Bu gelişme yaklaşık 200 yıl     sürecek    olan    "Kapalı    ülke"    döneminin    (sakoku    jidai) başlangıcıydı.

Alıntıdır.