30 Ocak 2013 Çarşamba

Acemi Şair

Ne zor şeymiş şiir yazmak,
Harfleri toplayıp bir mana katmak
Bir kelimeyi bin manada kullanmak
Bir mısrayla dünyaları anlatmak.

Amacım şair olmak değildir,
Hislerimi şiirlere dökmektir.
Şair olmak kim , ben kim
Benimkisi halt yemektir.

İsmail Körpe

KAHIR

Sevemedim bu dünyayı , el gördüm hep kendime

Sevenleri gördükçe zor geldi hep nefsime

Üç kuruşluk menfaat , kulu kula etmiş ram,

Artık bu dünyada ne insanlık kalmış , ne intizam.


İsmail Körpe

Yolculuk Nereye

Meçhuledir rotaları , kalkan bu gemilerin

Nereye giderler ; bilinmez.

Bineriz kah severek , kah gönülsüz.

Zamanı gelince istisnasız.

Yolculuk hep gidişemidir?. Hayır.

Keza gelenler daha fazla

Niye geldiler, onlar da bilmiyor.

Geldiler ama , onlar da binecek, zamanı gelince.

Bilmiyor kimse , neden geldik?

Ve tekrar nereye gidiyoruz?

Gidip te hiç gelen de yok

Acep memnun mu hallerinden.

Sanki tüm yaşam bu geliş gidişlerden ibaret

Sanki hayat sadece bu limandan teşekkül

Yaşanıyor şuursuz ve bihaber

Sanki hiç bitmeyecek.


İsmail Körpe

BOŞ ÜMİTLER

Bir hülya peşinde dolandım durdum
Buldum dedim kendim avuttum
Hep yorgun bir hasretle uyudum
Sonu çıkmaza giden bir yol tuttum.

Kah mecnun oldum dağda gezindim
Kah fakir oldum yerde süründüm
Boş ümitlerden yardım bekledim
Gözyaşlarımla kalbimi söndürdüm.

Bütün dünyayı gezdim dolaştım
Karanlığın sustuğu yerde durdum
Perişan hayallerimle buluştum
Bir yanlışı sürdürmenin ortasındaydım.

İsmail Körpe

YÜZLEŞME

Adı konmamış haşyetlerim
Korkak sözcüklerle gelir beynime.
Günahlar sarsarken bedenimi
Teselli ararım bahanelerde.

İçimdeydi özlemlerin en korkuncu
İsmini koyamadığım düşlerimdeydi,
Tarifsiz acılarla tutuştuğum o gün
Vazgeçtim dünyanın yalan mehabetinden.

İsmail Körpe

İTİRAF

Eyvahlarla telafisi olmaz günahlarım
Düşerken tuttuğum son dalımı da kırdı.
Sonu gelmez bu kahreden pişmanlıklarım
Son kalan meftun dostlarımı da kırdı.

İsmail Körpe

Siyahkaya Barajı / Silopi / Şırnak